Leren? - Gewoon doen en ervaren!
Het 70:20:10 model voor leren van Charles Jennings gaat uit van een optimale verdeling voor hoe we leren. En hoewel de verdeling per organisatie en persoon verschilt, gaat het model er vanuit dat we 70% van wat we moeten leren, leren door het te doen, 20% leren we in contact met anderen en slechts 10% leren we door formele (traditionele) trainingen.
70% leren we door te doen en ervaren. Alhoewel er in ons onderwijssysteem en ook bij organisaties nog altijd een sterke focus ligt op (klassikale) scholing en cursussen, stelt Jennings dat het overgrootste deel (70%) van ons leren voortkomt uit het daadwerkelijk dóen en ervaren van het werk. Op zich logisch als je er zo over nadenkt. Ga maar na hoe bijvoorbeeld een kind leert lopen of fietsen…
20% leren we in relaties. En dit leren in relaties kan op vele manieren. In gesprekken met anderen, via coaching, via netwerkbijeenkomsten en natuurlijk door te modelleren. Om voor deze laatste ook weer de parallel naar het kind te trekken; ga maar na hoe een kind leert praten…Ze kunnen dit het beste van het model-leren.
10% leren we door formele manieren van training. Bijvoorbeeld via de meer traditionele vormen als cursussen en trainingen. Deze zijn wel degelijk van groot belang, maar over het algemeen wordt vanuit bovenstaand perspectief dit belang wat overschat ten opzichte van de andere twee componenten.
Alhoewel geen enkel model natuurlijk per definitie helemaal waar of juist helemaal onwaar is, matcht het 70:20:10 model goed met een aantal principes die passen bij een coachende benadering van leren en ontwikkelen. Hieronder een aantal elementen die mij aanspreken in het model:
De sterke nadruk op het dóen maakt de stap naar daadwerkelijke verandering kleiner. Uiteindelijk komt (innerlijke) verandering tot uiting in wat je in de praktijk van hier-en-nu anders doet in je gedrag. Leren wordt zo via het doen concreet gekoppeld aan verandering en aan de praktijk waarbinnen de verandering moet plaatsvinden.
Ook wordt de verantwoordelijkheid belegd waar hij hoort: bij jou. Doordat zowel het leren als de verandering tot uiting komen in het doen, ligt de verantwoordelijkheid voor het resultaat ook bij jou. Jouw doen en laten is een resultaat van jouw keuzes en daarmee ook jouw eigen verantwoordelijkheid.
Er komt daarmee ook direct minder afhankelijkheid van een leraar of mentor. ‘To teach is not to learn’ zeggen de Engelsen mooi. Want wederom; leren komt uiteindelijk tot uiting in doen en niemand kan op een knop drukken om jou wat te laten doen… Iemand kan je onderwijzen, het daadwerkelijke leren is aan jou.
Daarnaast vindt het leren plaats op de plek waar het ook geleerd moet worden. Onze mate van leren is namelijk sterk context afhankelijk. Je kunt je in het meditatieklooster wel een krachtige leeuw wanen, koning van al je emoties en behoeftes. Maar hoe is dat thuis als je weer terug bent in de oceaan van prikkels? Dingen krijgen betekenis in de context en voor je het weet is de leeuw – koning van de dieren – zwemmend in die oceaan niet zo’n koning meer…
Ook geeft juist het leren in de dagelijkse praktijk de mogelijkheid de emotie te betrekken in het leren. En dit is wellicht nog wel de belangrijkste. Want gedrag komt over het algemeen voort uit emotie. En als de emotie in het leren uit het verhaal wordt gelaten zijn de resultaten vaak verre van optimaal, zeker op de langere termijn. Vaak is het namelijk de emotie die ons stimuleert dan wel belemmert bepaalde veranderingen door te voeren, en dus te leren.
Dagenlang had de papa discussies met zijn zoontje van drie. Dat hij toch echt zijn jasje aan moest bij papa op de fiets. De strijd werd met de dag vuriger. Tot de papa besloot het mannetje dan maar in zijn truitje de winterse tocht te laten ondernemen. Het duurde nog geen drie minuten en het ventje smeekte om zijn jasje dat papa voor de zekerheid toch maar had meegenomen. Daarna is er nooit meer discussie geweest over wel of geen jasje aan…
Verder is ook het betrekken van de contacten met anderen in het leren krachtig. ‘Iedere relatie is een spiegel’ zeggen ze wel eens. In dit opzicht kunnen we niet alleen ongelofelijk veel leren van de leraren, mentors etc. in ons leven, maar kunnen we iedere relatie gebruiken om inzicht te krijgen in wat we hebben te leren.
Ben je op zoek naar verandering, wil je je ontwikkelen of heb je iets te leren op een bepaald vlak? Dan is het de moeite waard om allereerst eens na te gaan wat je precies anders wilt gaan doen in de dagelijkse praktijk en wie je mogelijk kunnen helpen in je ontwikkeling… Da’s vaak een veel effectievere weg dan je direct in te schrijven voor een willekeurige training met een treffende titel.
Bekijk hier de video van Jennings:
